يكشنبه 04 بهمن 1388 09:21:16 شماره خبر :528216 آيت‌الله معرفت احياگر علوم قرآنی در دوران معاصر/ 45علی نصيری:
آيت‌الله معرفت با تحقيقات قرآنی تهمت‌های ناروا عليه شيعه را باطل ساخت گروه انديشه: به باور حجت‌الاسلام نصيری، آيت‌الله معرفت در كنار ارائه انديشه‌های قوی در عرصه قرآن‌پژوهی و دفاع از حريم قرآن، نه تنها جايگاه تشيع را در حوزه مطالعات و تحقيقات قرآن به جهانيان بازشناساند، بلكه بسياری از تهمت‌های ناروا به حريم شيعه را از اساس باطل ساخت. حجت‌الاسلام و المسلمين «علی نصيری»، عضو هيئت علمی دانشگاه علم و صنعت، در گفت‌وگو با سرويس انديشه خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، در مورد سابقه آشنايی خود با آيت‌الله معرفت، گفت: بنده از سال 67 وارد دانشگاه علوم اسلامی رضوی شدم، و سه تا چهار سال دروس سطوح عاليه و خارج را در آنجا گذراندم و آرام آرام در دانشگاه زمزمه شد كه كلا دروس را به صورت رشته‌ای و گرايشی كنند و هنوز مدارك، مورد تأييد وزارت علوم نشده بود و حتی در گزينش هم رشته‌ای به عنوان پيشنهاد مطرح نبود. وی افزود: بعد از اين‌كه قرار شد، رشته‌های و گرايش‌ها در دانشگاه داير شود، رشته‌های علوم قرآن و حديث، حقوق و فلسفه داير شد. علی‌رغم اين‌كه دوستان فكر می‌كردند گرايش من به فلسفه است، برای ادامه تحصيل رشته علوم قرآن را انتخاب كردم و از بركت ورود من به رشته قرآن، در دانشگاه در سال‌های 70، از اساتيد علوم قرآنی و تفسير و حديث برجسته كشور دعوت به عمل آمد و از جمله از آيت‌الله معرفت برای تدريس در اين دانشگاه دعوت شدند. اين قرآن‌پژوه خاطرنشان كرد: آنگونه كه آيت‌الله العظمی سبحانی به من گفت، آيت‌الله معرفت را ايشان به آيت‌الله واعظ طبسی برای تدريس در دانشگاه علوم اسلامی رضوی معرفی كرده بود. آيت‌الله معرفت هم در دو سه سال اول كه ما خدمتشان بوديم، تقريبا هر هفته از قم به مشهد می‌آمدند و بيشتر وقت پنج‌شنبه‌های ما در كنار ايشان می‌گذشت. مؤلف كتاب «رابطه قرآن و سنت» عنوان كرد: در آن ايام چون من مسئوليت مديرگروهی رشته علوم قرآن را داشتم و خيلی از فضلا ـ قريب به صد تن ـ در اين گروه فعال بودند؛ لذا زمينه‌ساز دعوت بوديم و هم ارتباط با اساتيد داشتيم؛ لذا حشر و نشرمان با اساتيد به طور طبيعی خيلی بيشتر از ديگران بود، و اساتيد بزرگی همچون آيات سبحانی و واعظ زاده را دعوت می‌كرديم. وی افزود: آيت‌الله معرفت چون استاد حاذق اين رشته بود، و البته يك شخصيت دوست‌داشتنی و آدم خليق وخوش مجلسی بود و به شاگردان خود احترام می گذاشت و با محبت بسيار تعامل می‌كرد؛ لذا بنده ارتباط و علاقه فوق‌العاده‌ای به ايشان پيدا كرده و در نتيجه به بهانه كار گروه، ساعت‌ها خدمت ايشان می‌رسيديم. اين مدرس حوزه علميه با بيان اين‌كه ارتباط بنده با آيت‌الله معرفت ازسال 70 تا 77 روز به روز بيشتر شد، گفت: در سال 77 كه كارشناسی ارشد خود را در دانشگاه الهيات دانشگاه تهران گرفتم و به قم منتقل شدم، در قم، ارتباطم با استاد معرفت بيشتر شد و گاهی اوقات در درس خارج‌شان شركت می‌كردم. بر هر قرآن‌پژوهی واضح است كه نگارش كتاب‌هايی همچون «التمهيد فی علوم القرآن»، «شبهات و ردود»، «التفسير و المفسرون» و «التفسير الأثری الجامع» نشانگر تفطن و اهتمام استاد به نيازها و ضرورت‌های عصر بوده است نصيری ضمن بيان اين‌كه در زمانی كه در مشهد خدمت آيت‌الله معرفت بوديم، كتاب «سنة القرآن» ايشان را ترجمه كردم، عنوان كرد: در تفسير اثری نيز با آيت‌الله معرفت همراه بودم و در پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی در گروه علوم قرآن هميشه از استاد استفاده می‌كردم. اين محقق علوم اسلامی در ادامه سخنانش اظهار كرد: آيت‌الله معرفت در ميان خاندانی علمی چشم به جهان گشود و در دامان تباری اهل علم و فضيلت پرورش يافت و توفيق بهره‌مندی ازسه حوزه بزرگ و مهم تأثيرگذار شيعی؛ يعنی حوزه علميه كربلا،نجف و قم را يافت و از اساتيد و فرزانگان ناموری همچون امام خمينی(ره) و آيت‌الله خويی بهره گرفت. مؤلف «بررسی مكتب تفسيری صدرالمتألهين» افزود: آيت‌الله معرفت بر اساس حس مسئوليت‌شناسی و سنگربانی از مرزهای عقيدتی دين كه بر اساس آموزه‌های اهل بيت(ع) بر عهده عالمان گذاشته شده است، با تشكيل گروهی، پاسخ‌گويی به پرسش‌های محافل علمی روز را در دستور كار خود قرار داد. وی خاطرنشان كرد: همچنين بر اساس همين احساس مسئوليت به برطرف كردن ضعف تحقيقات و آثار متأخر شيعه در عرصه علوم قرآن اهتمام ورزيد. او بيش از نيم قرن از عمر با بركت خود را در كنار اهتمام به تحقيقات فقهی، وقف تحقيق و پژوهش در قرآن كرد. نصيری در ادامه گفت: بر هر قرآن‌پژوهی واضح است كه نگارش كتاب‌هايی همچون «التمهيد فی علوم القرآن»، «شبهات و ردود»، «التفسير و المفسرون» و «التفسير الأثری الجامع» نشانگر تفطن و اهتمام استاد به نيازها و ضرورت‌های عصر بوده است. مؤلف «روش‌شناسی در تفسير» افزود: اين آثار ارزشمند استاد معرفت در كنار ارائه انديشه‌های قوی در عرصه قرآن‌پژوهی و دفاع از حريم و حرمت قرآن، نه تنها جايگاه تشيع را در حوزه مطالعات و تحقيقات قرآن به جهانيان بازشناساند، بلكه بسياری از تهمت‌های ناروا به حريم شيعه را از اساس باطل ساخت، نظير تهمت باورمندی شيعه به تحريف قرآن كه استاد معرفت با تدوين كتاب «صيانة القرآن من التحريف» به دفع اين شبهه پرداخت. منبع : ایکنا