آیا مراد از ارض مقدس در قرآن اسرائیل است؟

#آیا_مراد_از_ارض_مقدس_در_قرآن_اسرائیل_است؟

در یکی از سایت ها چنین شبهه ای آمده است:

«براى دانستن اين موضوع و اثبات دروغ مسلمانان در مورد اين سرزمين به فرمان #قرآن به قوم يهود در #قرآن سوره #مائده آیه ۲۱ مينگريم كه ببينيم كتاب آسمانى مسلمانان در اينمورد چه ميگويد.

#متن_عربى :

يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ ﴿۲۱﴾

#ترجمه:

اي قوم! به سرزمين مقدسي كه خداوند براي شما مقرر داشته وارد شويد و به پشت سر خود باز نگرديد (و عقب نشيني نكنيد) كه زيانكار خواهيد شد.

همانگونه که می بینید #الله به وسیله ی پیامبرش #موسی از قوم بنی اسراییل يا همان يهوديان خواسته است به سرزمین مقدس که همان اسراییل کنونی است بروند و همانجا بمانند و باز نگردند تا زیانکار نشوند.

ما نیز در اينجا از برادران مسلمان خواهشمندیم که با نص آشکار قرآن مخالفت نکنند. لابد حکمتی در این فرمان الله است که شما نمی دانید پس در کار او فضولی نکنید.

از رژیم اشغالگر صهیونیستی که به فرمان الله متعال آنجا را اشغال کرده است می خواهیم که به هیچ وجه عقب نشینی نکند زیرا بنابر پیشبینی الله زیانکار خواهند شد.»

 

یکی از دوستان این پرسش را خطاب به این ناچیز مطرح کرده است:

سلام و ادب خدمت استاد بزرگوار

منظور از ارض مقدسه در آیه شریفه کجاست؟

در تفاسیر دیدم که برخی مفسرین بیت المقدس و منطقه شامات رو به عنوان ارض مقدسه مطرح نموده اند!!!!

اگر در رابطه با شبهه توضیح کاملی بدهید ممنون میشم.

سپاس

 

علیکم السلام

پاسخ شبهه

ظاهراً مراد از ارض مقدس همین سرزمین کنونی فلسطین یا بخش هایی از آن است که در اصل سرزمین وسیع تری را شامل شامات و بخش هایی از اردن را در برمی گرفت.

با این حال شبهه پیشگفته و اثبات مدعای شگفت آور که خداوند در قرآن از اشغال فلسطین توسط اسرائیل حمایت کرده است، مبتنی بر چند مقدمه است که هیچ یک از آنها قابل اثبات نیست:

خطابی که در آیه متوجه یهودیان شده است، در همه زمان ها استمرار داشته باشد.

به این معنا که بر اساس سبب صدور و به اذعان همه مفسران بنا به دستور خداوند یهود پس از ترک مصر با همراهی موسی (ع) مامور شدند تا به سرزمین اجدادی خود؛ یعنی فلسطین بازگردند و این امر ناظر به همه زمان هاست.

اما جالب است که طبق صریح آیات بعدی یهود در پی تمرد از فرمان الهی، در همان دوره چهل سال از ورود به فلسطین محروم شدند: «قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ»

در روایاتی که از اهل بیت (ع) در ذیل آیه رسیده چنین آمده است:

«كتبها لهم ثم محاها» یعنی در همان آغاز که خداوند مقرر فرمود آن سرزمین مقدس از آنِ یهود باشد، به خاطر تمرد و طغیان آنها، این تقدیر را محو کرد.

بنابر این سرزمین فلسطین که در آغاز یهود دعوت به ورود به آن شدند، در پی تمرد، از حوزه اراده الهی خارج شد و دیگر به عنوان سرزمینی که برای آنان مقدر شده، ملحوظ نشد.

با چنین واقعیتی آیا معنا دارد که پس از گذار چند هزار سال هم چنان یهود مدعی باشند که فلسطین به عنوان سرزمین آنان مقدر شده است؟!

در آیات آغازین سوره اسراء از دو نوع تمرد تاریخی یهود و عذاب متقابل الهی سخن به میان آمده است:

« وَقَضَيْنا إِلى بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيراً … »

در تفسیر نمونه در این باره چنین آمده است:

« آنچه از تاريخ بنى اسرائيل استفاده مىشود اين است كه نخستين كسى كه بر آنها هجوم آورد و بيت المقدس را ويران كرد ، بختالنصر پادشاه بابل بود ، و هفتاد سال بيت المقدس به همان حال باقى ماند ، تا يهود قيام كردند و آن را نوسازى نمودند ، دومين كسى كه بر آنها هجوم برد قيصر روم اسپيانوس بود كه وزيرش « طرطوز » را مامور اين كار كرد ، او به تخريب بيت المقدس و تضعيف و قتل بنى اسرائيل كمر بست ، و اين حدود يكصد سال قبل از ميلاد بود .»

بنابر این اگر مراد خداوند از آیه مورد بحث یعنی آیه «الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ» دایمی بودن سرزمین فلسطین برای یهود باشد، چگونه در آیاتی دیگر تاکید شده است که در پی طغیان یهود، خداوند آنان را دوبار از سرزمین خود بیرون انداخت؟!

آیات فراوانی در قرآن بر این نکته تاکید دارند که یهود به خاطر بهانه جویی ها، کشتن شماری از پیامبران، تمردهای مکرر از فرامین الهی تا روز قیامت مطرود خداوند قرار گرفته و برای آنان نفرین، عداوت و دشمنی، ویرانی و سرگردانی مقرر شده است.

نمونه آن آیه ذیل است:

« وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ ( 64 )»

خداوند از یهود معاصر نزول به عنوان کسانی که پیوسته آتش فتنه و جنگ را می افروزند و پیوسته در فکر فساد در زمین اند، یاد کرده است.

از این جهت اعلام فرمود که خداوند اراده فرموده تا میانشان تا قیامت عداوت و دشمنی باشد.

آیا با چنین توصیفی از یهود می توان پذیرفت که قرآن برای یهود سرزمین مقدسی همچون فلسطین را تا روز قیامت مقرر فرموده تا آسوده در آن زندگی کنند؟!

dr_alinasiri@