به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین علی نصیری امروز ۹ خردادماه در نشست علمی «زهد و دنیاگریزی از منظر نهج‌البلاغه» که در پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی برگزار شد گفت: تفسیر موضوعی قرآن و نهج‌البلاغه از جمله دروسی است که نزدیک به ۱۵ سال است ایجاد شده و کتاب اینجانب هم با همین موضوع زهد و دنیاگریزی نوشته شد.
وی افزود: ویژگی این کار این است که مسبوق به هیچ سفارشی نیست و با عشق به حضرت علی (ع) آن را تدوین کردم؛ این کتاب ۴ بخش است؛ بخش اول مباحث مقدماتی، شناخت نهج و نویسنده آن است؛ فصل دوم روش‌شناسی تفسیر نهج‌البلاغه است؛ فصل سوم سیمای حضرت امیر (ع) از منظر نهج‌البلاغه است.
نصیری بیان کرد: بخش دوم این اثر نیز در چند فصل تالیف شده است؛ که از جمله خداشناسی، معادشناسی و اخلاق‌شناسی نهج‌البلاغه در آن بحث است همچنین در بخش چهارم به موضوعاتی مانند جایگاه مردم در نظام سیاسی حضرت و جنگ‌ها و برخورد با معاویه و خوارج پرداخته شده است.
وی با بیان اینکه زهد مسئله اخلاقی تاثیرگذاری است و همه به آن نیاز داریم افزود: این همه روحانیت قبل از انقلاب در مورد زهد امام علی (ع) منبر و خطابه داشتیم و برای مردم صحبت می‌کردیم و از عدالت و زهد علوی سخن می‌گفتیم، ولی خودمان هم امروز مبتلا هستیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت بیان کرد: ما فضلای حوزه امروز وضع و حال چندان خوبی در این زمینه نداریم؛ اگر نگاهی به همایشات و برنامه‌ها و افطاری‌ها و حتی برخی ساختمان‌های منتسب به حوزه بیندازیم با رفتار و مشن علی (ع) سازگار نیست.
نصیری اظهار کرد: باید متوجه شویم که آب و برق و گاز برای بیت‌المال است و باید در استفاده از آن نهایت دقت را داشته باشیم؛ من در اوایل طلبگی منزل میرزاجوادآقا تهرانی رفتم، درِ خانه ایشان پیش از ظهر باز بود و هر کسی می‌توانست به‌راحتی مراجعه کند؛ وقتی ایشان به مجلس خبرگان هم رفتند و عضو شدند نه حقوقی گرفتند و نه منزل و اتومبیلی و حتی ناهار او هم دو عدد سیب بود و از بیت‌المال ناهار هم نخوردند. ایشان سال‌ها نماز صبح و ظهر اقامه جماعت می‌کرد، ولی پولی نگرفت؛ بنابراین ما هم باید مقداری در رویه‌های خودمان تغییر ایجاد کنیم.
این محقق و استاد حوزه علمیه اظهار کرد: گاهی می‌بینید مجموعه‌ای تحقیقی داریم و در آن از قرآن و نهج‌البلاغه حرف می‌زنیم، ولی توجهی به نماز، واجبات و ساده‌زیستی در آن نداریم؛ امروز چقدر ما در بودجه‌های حوزه و بیت‌المال توجه لازم را داریم؟.
نصیری با اشاره به مفهوم زهد بیان کرد: زهد در همه منابع لغت در مقابل رغبت است؛ در قرآن و در آیه «زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ؛ دوستى خواستنی‌ها [ى گوناگون]از زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سیم و اسبهاى نشاندار و دام‌ها و کشتزار [ها]براى مردم آراسته شده [لیکن]این جمله مایه تمتع زندگى دنیاست و [حال آنکه]فرجام نیکو نزد خداست» حب شهوات (جنسی)؛ فرزند، اقتصاد و انعام و … به عنوان زینت بیان شده است؛ نکته جالب اینکه اقتصاد قرآنی در این آیه، بسیار دقیق است، زیرا پشتوانه آن را طلا و نقره قرار داده در حالی که اقتصاد امروز بر پول و دلار مبتنی و به همین دلیل اینقدر متزلزل است، ولی اقتصاد‌های مبتنی بر طلا و نقره مستحکم هستند.
نصیری با بیان اینکه «خیل مسومه» یعنی اسب‌های زیبا و راهوار هم یکی از زینت‌های حیات دنیاست بیان کرد: مصداق امروزی آن اتومبیل است که برخی عمدا سوار اتومبیل‌های میلیاردی می‌شوند تا دیگران را خرد کنند.
وی با اشاره به بی مقداری دنیا از نگاه قرآن تصریح کرد: روش زیرساختی قرآن در تربیت انسان این است که دنیا را بی‌مقدار جلوه داده که اساسا چندان سراغ آن نروید؛ یعنی نمی‌گوید دنیا چیز قابل ذکری است که با تقوای فراوان از آن دوری کنید بلکه از بن آن را متاعی قلیل می‌داند؛ این روش، بنیادی است و ریشه را می‌زند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه چرا دنیا بی‌ارزش است بیان کرد: در قیامت از انسان‌ها می‌پرسند در زمین چند روزی بودید که این همه جنایت، کشتار و … داشتید و بعد می‌گوید به اندازه یک یا نصف یک روز؛ قرآن در سوره زخرف نیز فرمود که «وَلَوْلَا أَنْ یَکُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَنْ یَکْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُیُوتِهِمْ سُقُفًا مِنْ فِضَّةٍ وَ مَعَارِجَ عَلَیْهَا یَظْهَرُونَ؛ و اگر نه آن بود که [همه]مردم [در انکار خدا]امتى واحد گردند قطعا براى خانه هاى آنان که به [خداى]رحمان کفر مى‌ورزیدند سقف‌ها و نردبان‌هایى از نقره که بر آن‌ها بالا روند قرار مىدادیم». من آیه‌ای به این اندازه در مذمت دنیا و حقیرشمردن آن سراغ ندارم؛ زیرا فرموده اگر دنیا ارزش داشت آن را به کافران نمی‌دادم.
نصیری ادامه داد: در روایت بیان شده که جابر نزد امام علی (ع) رسید و از دنیا گله کرد و حضرت فرمود: لذت دنیا هفت چیز است؛ ماکول و مشروب و پوشیدنی، لذت جنسی، مرکب و …؛ حضرت بعد تحلیل کرد که لذت بخش‌ترین خوردنی عالم که به تعبیر قرآن، شفاست از معده زنبور است؛ بهترین ملبوسات، ابریشم است که از دهان یک حشره است؛ بهترین مرکوبات، اسب است که با آن آدم می‌کشند؛ بهترین عطرها، مشک است که از ناف آهوست؛ بعد فرمود: دنیایی که این است آیا ارزش ناراحتی دارد.
وی با بیان اینکه چرا اینقدر در نهج‌البلاغه بر روی زهد تاکید شده است عنوان کرد:، زیرا «حب الدنیا راس کل خطیئة»؛ حضرت در خطبه قاصعه بیان جالبی دارند و فرمودند: خدا کعبه را می‌توانست در خوش و آب و هواترین نقطه عالم وضع کند، ولی آن را در وادی غیر ذی‌ذرع بنا نهاد؛ این خانه در ساده‌ترین وضعی بنا نهاده شده است و هیچ جلال و شکوه ظاهری ندارد، ولی چقدر جذبه دارد؛ همین مسئله در مورد مساجد هم هست؛ مسجد را کسی حق ندارد با زیورآلات بیاراید و به تبع، ساختمان حوزه و مرکب و زندگی ما هم باید ساده باشد، زیرا از این موضوع، معلوم می‌شود هر چه در دستگاه الهی هست ساده است.
نصیری با تاکید بر آشناشدن حوزویان با نهج‌البلاغه عنوان کرد: چطور می‌شود که یک طلبه ده سال در حوزه باشد، ولی نه قرآن بخواند و نهج‌البلاغه و فقط اقوال دیگران را بخواند؛ ما حتی درست و حسابی قال الله و قال الصادق و. نداریم از این رو معتقدم خطبه قاصعه باید جزء دروس باشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به زندگی زاهدانه انبیاء از منظر نهج‌البلاغه اظهار کرد: حضرت فرمودند که عیسی (ع) نان و خورشتش، گرسنگی بود و سنگ بر شکم می‌بست، نه مالی داشت که به آن مشغول شود و مرکبش پا‌ها و دستانش بود؛ موسی (ع) هم وقتی نزد فرعون رفت با جامه پشمین رفت که موجب استهزاء او شد و زندگی پیامبر هم که روشن است و به جان و دل از دنیا اعراض کرد و دوست داشت زیور دنیا به چشمش نیاید؛ بر روی زمین غذا می‌خورد؛ چون بندگان می‌نشست و بر خر بی پالان سوار می‌شد و فقر عامدانه در زندگی داشت.
نصیری بیان کرد: نگوئیم پیامبر ثروت نداشته است و به خاطر فقر این کار را می‌کرده و مجبور بوده این طور زندگی کند که متاسفانه در منابر هم می‌گوئیم در حالی که می‌توانست روزی صد شتر به دیگران بدهد بلکه فقر عامدانه داشت، چون به باطن دنیا آگاه بود و برای آن ارزشی قائل نبود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت تصریح کرد: روایتی در کافی وجود دارد که پیامبر (ص) از همه مردم پهلو تهی‌تر بود و منزل ایشان هم با این تعداد همسر، ۱۵۰ متر بود و آن را هم دیگران برای ایشان ساختند؛ دست به سقف این خانه می‌رسید و از ساده‌ترین وسائل ساخته شده بود.
نصیری با اشاره به زندگی زاهدانه امام علی (ع) بیان کرد: در خطبه ۱۸۲ در مورد حضرت است که کفش‌هایش از لیف خرما بود، بر روی سنگ نشسته بود و پیشانی‌اش مانند پینه‌های پای شتر بود به علت کثرت عبادت.
وی با تاکید مجدد بر لزوم نزدیکی حوزه و روحانیت به این سبک زندگی تاکید کرد: زندگی ما متاسفانه طوری نیست که مردم با دیدن ما یاد آخرت بیفتند؛ متاسفانه برخی از روحانیت به تنافس در بهره‌مندی از متاع دنیا رو آورده‌اند و این برای دین خوب نیست؛ معتقدم اگر دلی را به سمت آخرت و ائمه (ع) نمی‌بریم تلاش کنیم به دین ضرر نزنیم.
وی افزود: امروز مردم باید با چراغ قوه بگردند و ببینند چند تا امام جمعه و مدیر و مسئول زاهد داریم؟ البته نه اینکه نباشند، ولی کم هستند.
منبع: خبرگزاری ایکنا
http://iqna.ir/fa/news/3719042/%D8%AD%D9%88%D8%B2%D9%87-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A7%D8%A6%D9%85%D9%87%D8%B9-%D9%86%D8%B2%D8%AF%DB%8C%DA%A9-%DA%A9%D9%86%D8%AF-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1-%D8%AF%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86