#آیا_مقام_امامت_از_مقام_رسالت_و_نبوت_برتر_است؟
سلام علیکم استاد؛
وقتتون به خیر
آیا مقام امامت بالاتر از مقام نبوت نیست؟
و اینکه اگر بالاتر است آیا نباید هر امامی، نبی نیز باشد؟
و اگر هر امامی، نبی هم باشد پس حضرت رسول اکرم(ص) نباید خاتم الانبیاء باشد چرا که ۱۲ امام بعد از ایشان بودند که نبی هم بوده اند!
علیکم السلام
برای روشن شدن رتبه نبوت، رسالت و امامت خوب است معنایی از آنها را بدست دهیم:
رسول و نبی کسی است که مسئولیت ابلاغ پیام های خداوند به مردم و هدایت آنان را بر عهده دارند با این تفاوت که مرتبه رسول بالاتر از نبی است.
رسول و نبی دارای دو ویژگی مشترک اند:
هر دو به عنوان فرستاده خداوند برای هدایت مردم انتخاب می شوند.
هر دو از طریق وحی پیام های خداوند را دریافت و به مردم ابلاغ می کنند.
تفاوت رسول و نبی در میزان برخورداری از نزاهت روحی و چگونگی دریافت وحی و رؤیت فرشته است. به این معنا که نبی فرشته را در حال بیداری نمی بیند، ولی رسول فرشته را در بیداری درک می کند.
امامت مقام پیشوایی است و امام کسی است که در کنار حجت الهی بودن، امر و فرمان او مطاع است و بر همه لازم است تا به اوامر او گردن نهند.
با این حال ممکن است امام از وحی مستقیم بهره نداشته باشد و به عبارت روشن تر فاقد مسئولیت رسالت و نبوت باشد. از این جهت از طریق شنیدن با فرشتگان در ارتباط است.
با این توضیح رابطه نبی و رسول با امام عموم و خصوص من وجه است:
ممکن است کسی نبی یا رسول باشد اما فاقد مقام امامت باشد؛ یعنی فاقد مقام پیشوایی است و خود امامی دیگر دارد. نظیر لوط که ابراهیم امام او بود. یا نظیر یونس (ع)
نیز ممکن است کسی امام باشد، اما فاقد مقام نبوت و رسالت باشد؛ نظیر اهل بیت (ع)
ماده اجتماع در مواردی است که فرد افزون بر مقام نبوت یا رسالت، دارای مقام امامت نیز باشد؛ چنان که ابراهیم (ع) چنین بود.
امام گر چه از وحی مستقیم و وحی رسالی بهره ندارد، اما به خاطر مسئولیت سنگین هدایت تشریعی و تکوینی دارای مقامی بالاتر و برتر از دو مقام نبوت و رسالت است.
شاهد مدعا آیه شریفه « وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (بقره، 124)
است که تصریح دارد پس از نیل ابراهیم به مقام رسالت و گذار از امتحان های مختلف الهی، شایسته مقام امامت شد.
دو روایت ذیل بیانگر مدعا است:
1 – عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّه عَزَّ وجَلَّ * ( وكانَ رَسُولاً نَبِيًّا ) * مَا الرَّسُولُ ومَا النَّبِيُّ قَالَ النَّبِيُّ الَّذِي يَرَى فِي مَنَامِه ويَسْمَعُ الصَّوْتَ ولَا يُعَايِنُ الْمَلَكَ والرَّسُولُ الَّذِي يَسْمَعُ الصَّوْتَ ويَرَى فِي الْمَنَامِ ويُعَايِنُ الْمَلَكَ قُلْتُ الإِمَامُ مَا مَنْزِلَتُه قَالَ يَسْمَعُ الصَّوْتَ ولَا يَرَى ولَا يُعَايِنُ الْمَلَكَ ثُمَّ تَلَا هَذِه الآيَةَ * ( وما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ ولا نَبِيٍّ ) * ولَا مُحَدَّثٍ ( 1 )
عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُه يَقُولُ
إِنَّ اللَّه اتَّخَذَ إِبْرَاهِيمَ عَبْداً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَه نَبِيّاً واتَّخَذَه نَبِيّاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَه رَسُولاً واتَّخَذَه رَسُولاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَه خَلِيلاً واتَّخَذَه خَلِيلاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَه إِمَاماً فَلَمَّا جَمَعَ لَه هَذِه الأَشْيَاءَ وقَبَضَ يَدَه ( 4 ) قَالَ لَه – يَا إِبْرَاهِيمُ * ( إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً ) * فَمِنْ عِظَمِهَا فِي عَيْنِ إِبْرَاهِيمَ ع قَالَ يَا رَبِّ * ( ومِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ ) *
موفق باشید.
@dr_alinasiri
www.maref.ir
https://t.me/joinchat/AAAAAEHY4kka_o03mgnGIA
https://t.me/dr_alinasiri