قریب به شش ماه است که فضای سیاسی کشور تحت تاثیر انتخابات قرار گرفت و در یک ماه اخیر و در هفته گذشته به اوج خود رسید.
در همان بحبوبه مباحثات داغ انتخاباتی در همین کانال چنین نگاشتم:
« این یکی دو روز که مجال ورود دوستان به مباحث سیاسی در گروه فراهم شد، به قدری گرد و خاک فضای گروه را گرفت که شیشه های آن با زحمت باید پاک شود. در باره میزان رعایت انصاف و اخلاق که از آغاز مورد تاکید قرار گرفت، داوری را به خود شما باید واگذار کرد.
… ستادها و عقبه های آنان چنان توپ های تهمت، افترا، دروغ پردازی و … را علیه یکدیگر نشانه گرفته اند، که اگر کسی نداند و نشناسد گمان می کند جنگ ایران و توران است.
آیا واقعا این همه خسر و خسارت برای جلب آرای مخاطبان و اصرار به نشستن در کرسی ریاست قابل توجیه است؟!»
باری، نمی توان تردید کرد که نمره اخلاقی خوبی در این عرصه نگرفته ایم و بسان دو جبهه مخالف در جنگ، توپخانه ها و هواپیماهای تهمت و افترا از هر سو به سمت طرف مخالف نشانه رفت. انگار که جنگ میان ایران و توران است!
البته می دانم که بیشترین بمباران غیر منصفانه از ناحیه کدام جبهه بوده است!
البته نمی توان انکار کرد که همه طرف های دعوا دلشان به حال #اسلام و #ایران می سوخت، اما ایراد کار آن است که در مقام عمل «هدف وسیله را توجیه می کند» در دستور کار همه قرار گرفت، هر چند در مقام نظر منکر آن باشند!
اما با لطف و عنایت الهی همه آن منازعات، کشمکش ها، ستیزها و گفت و شنودهای آزار دهنده به پایان رسید.
انتخابات در اوج حضور چند #ده_میلیونی مردم با سلامت و امنیت کامل برگزار و نتایج آن در زمان مناسب اعلام شد و البته همه نامزدهای مانده در عرصه رقابت، برخورد کریمانه از خود نشان دادند.
آقای #رئیسی و طرفداران او با پذیرش نتیجه انتخابات و اعلام تبریک به آقای روحانی و پرهیز از دامن زدن به شبهه تقلب در انتخابات، برخورد اخلاقی خوبی از خود به تصویر کشیدند.
آقای #روحانی و طرفداران او نیز به رغم شادی و پایکوبی خیابانی کمتر بر طبل تمسخر و استهزاء یا تحقیر و شماتت کوبیدند که البته رفتاری بایسته است.
#رهبری از یک سو با اعلام عدم دخالت خود در تعیین یک نامزد و از سویی دیگر با تشویق و ترغیب مردم به حضور در پای صندوق های رأی و پیام وزینی که دادند، نقش هدایت گری خود را ایفا کردند.
دست اندکاران انتخابات و نیروهای انتظامی و امنیتی و رسانه ها زحمات فراوانی را متحمل شدند. خدایشان پاداش خیر دهد!
اینک این میدان پر هزینه و پر آسیب ذهنی و روحیِ رقابت انتخاباتی به پایان راه رسیده است.
خوب است حداقل بخش هایی از تصاویر، کلیپ ها، فیلم ها و گفت و شنودهای انتخاباتی و حتی آن چه که میان شما و طرفداران نامزد دیگر رد و بدل شد را برای خود به عنوان یک سند تاریخی و خاطره درس آموز نگاه دارید.
شاید چند صباحی دیگر که این خاطرات را مرور کردید با خود بگویید که راستی این همه دل آزاری و رنجیدن دیگران سزاوار نبود! آن گاه به یاد این بیت #سعدی بیافتید که گفت:
به جان زنده‌دلان سعدیا که ملک وجود
نیرزد آنکه وجودی ز خود بیازاری
شاید چند صباحی دیگر با خود بگویید خدایا! آن همه شوق و شعف؛ شور و شیدایی برای به پیروزی رساندن یک نامزد به کجا رفت؟!
آن گاه به یاد این #آیه بیافتید: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ؛ و آنان را داستانها كرديم»
باری، اینک وقت دوستی ها، همدلی ها و کنار گذاشتن همه رنج ها و رنجش هاست؛ زیرا همه تلاش های بی تابانه ما برای #تعالی_اسلام و #بالندگی_کشور بوده است و اینک زمان مناسب آن فرا رسیده است.
خداوند رحمت کند فیض کاشانی را که چه خوش سرود:
بیا تا مونس هم یار هم غمخوار هم باشیم
انیس جان غم فرسودهٔ بیمار هم باشیم
شب آید شمع هم گردیم و بهر یکدیگر سوزیم
شود چون روز دست و پای هم در کار هم باشیم
دوای هم شفای هم برای هم فدای هم
دل هم جان هم جانان هم دلدار هم باشیم
پاینده باشید.
@dr_alinasiri
www.maref.ir
https://t.me/dr_alinasiri