فاطمه (ع) سرآمد زنان گیتی
فاطمه تجسم زن کامل است و خود سمبلی است جاودانه در بازشناخت نگاه اسلام و قرآن به زن . تکریم پیامبر (ص) که جای جای گفتار و کردارش بازگو کننده وحی آسمانی است ، حکایت از تکریم و تجلیل از مقام زن دارد .
فاطمه با آن که عمرش چون گل کوتاه بود ، پاکدامنی را معنا کرد و در عرصه همسر داری ، شایسته بودن را به تصویر کشید و مادری نمونه بودن را با تربیت فرزندانی همچون حسن ، حسین و زینب (ع) به اثبات رساند . با همه پاک منشی و رخ در حجاب داشتن در هنگامه ضرورت در کنار کعبه غبار تنهایی و بی کسی از چهره پیامبر زدود و در میدان نبرد بر زخم ستاره گونه مجاهدان مرهم نهاد و برای داد خواهی از حق به غارت رفته خویش و دفاع از حریم ولایت پای به مسجد نهاد و خطابه آتشین سر داد .
محراب عبادت از سجود دمادم او معطر و تاریکی شب با مناجاتش منور بود . در جود و سخاوت چنان بود که یادگار مادر را به مستمندی بخشید و قوت افطار خود را به سائلی ارزانی داشت .
در وفای به شوی چنان بود که با رفتنش تاب و توان از حضرت امیر (ع) ربود و اشک های دیده اش را بدرقه راهش کرد . در خانه داری کدبانویی بود بی ادعا که گندم دستاس می کرد و نان به تنور می نهاد و گهواره طفلان می جنباند . آیا زمانه بانویی به عظمت فاطمه (ع) به خود دیده است ؟! 5/2/1389